مباني نظري روانشناسي شناختي

 مباني نظري روانشناسي شناختي

در 19 صفحه ورد قابل ويرايش با فرمت docx

توضيحات: فصل دوم پايان نامه کارشناسي ارشد (پيشينه و مباني نظري پژوهش)

همراه با منبع نويسي درون متني به شيوه APA جهت استفاده فصل دو پايان نامه

توضيحات نظري کامل در مورد متغير

پيشينه داخلي و خارجي در مورد متغير مربوطه و متغيرهاي مشابه

رفرنس نويسي و پاورقي دقيق و مناسب

منبع : انگليسي وفارسي دارد (به شيوه APA)

نوع فايل: WORD و قابل ويرايش با فرمت docx 

قسمتهايي از متن مباني نظري و پيشينه

ميل به دانستن و تلاش براي فهميدن، از ويژگي هاي جدايي ناپذير وجود آدمي است؛  از اين رو، ذهن انسان همواره درگير انبوهي از پرسش ها بوده و در اين ميان اين پرسش اساسي که فرد درباره دانستن چه ميداند و چگونه و تا چه حدي مي داند، جايگاه خاص خود را داشته است.  امروزه اهميت يادگيري براي هيچ کس پوشيده نيست و هدف اصلي تمام مراکز آموزشي اعم از رسمي و يا غيررسمي، يادگيري  و ايجاد تغيير در رفتار مخاطبان است؛  از اين رو بشر هرروز به دنبال يادگيري جديدي مي رود. وي مي خواهد که هرچه بيشتر ياد بگيرد؛ زيرا لازمه بقا در دنياي کنوني،  يادگرفتن و به دنبال يادگيري هاي جديد رفتن است.

 انفجار اطلاعات و افزايش روزافزون دانش بشري از يک طرف و اهميت مقوله يادگيري از طرفي ديگر، ذهن بشر را بر آن داشت با روش هايي را براي بهتر يادگرفتن ، عميق ياد گرفتن و سريع يادگرفتن خلق و کشف نمايد.

«روان شناسي شناختي» در روان شناسي امروز گرايشي مهم است و آن ديدگاهي نظري است که بر ادراک، تفکر و حافظه انسان تمرکز دارد.  با گسترش «روان شناسي شناختي» به حوزه آموزش و پرورش، مطالعات فراواني درباره بهترين شيوه هاي تدريس و يادگيري انجام گرفته است. (گلاور[1]؛ رانينگ[2]& برونينگ[3]. ترجمه خرازي، 13).

امروزه بسياري از نظريه هاي يادگيري که تنها هوش و استعدادهاي ذاتي را عامل يادگيري مي دانستند، توسط نظريه هاي جديد روانشناسي رد شده اند. اين نظريه هاي جديد اعمال شناختي و فراشناختي  قابل آموزش و يادگيري را عامل مهم در يادگيري مي دانند  که يکي از اين ديدگاه هاي جديد در روانشناسي يادگيري، ديدگاه خبرپردازي است که در اين ديدگاه به فرآيند يادگيري و از جمله  راهبردهاي يادگيري توجه خاصي شده است (ملکي، 1384).

امروزه بسياري از يادگيرندگان مشکل دارند و در بيشتر موارد مشکلات يادگيري آنان ناشي  از نداشتن روش هاي  صحيح مطالعه و استفاده بهينه از حافظه  خويش مي باشد. بدون ترديد، چنانچه يادگيرندگان از ابتداي شروع  آموزش هاي رسمي، بياموزند که چگونه براي تحقق حداکثر  يادگيري مطالعه کنند و چگونه  خود را براي شرکت در امتحانات آماده سازند، صرفه جويي کلاني در آموزش و پرورش کشور انجام گرفته  و يادگيرندگان  نيز موفق خواهند شد و از سرمايه هاي خدادادي خويش بهتر بهره برداري کنند (رفوث و دفابو[4]، ترجمه خرازي، 1375).

شکل گيري روانشناسي شناختي

شکل گيري روانشناسي شناختي مصادف بود با زماني که در مباني روانشناسي رفتاري تشکيک بوجود آمد. در اوايل  دهه ي 1960 مسايلي در پژوهش هاي روانشناسي يادگيري مطرح شد که نظريه هاي رفتاري قادر به پاسخگويي آن ها نبودند. از جمله ي اين مسايل وجود سازماندهي در پژوهش هاي يادآوري آزاد بود؛ به اين ترتيب که وقتي يک فهرست از لغات  را به افراد مي دادند تا آن ها را حفظ و سپس بازگو کنند،  اغلب افراد به دسته بندي و طبقه بندي اين لغات مي پرداختند و در هنگام يادآوري، لغات را نه به ترتيبي که به آن ها ارايه شده بود (محرک)،بلکه با سازماندهي جديدي که گاهي هم مبناي آن  براي پژوهشگران روشن نبود به ياد مي آوردند و بازگو مي کردند. اين پديده از ديدگاه  نظريه هاي رفتاري قابل توجيه نبود و پاسخ روشني براي آن نداشتند (فردانش، 1388).

نمونه ديگر مسايلي که نشان مي داد فراگير در هنگام  يادگيري به خلاف رفتارگرايان منفعل نيست، انتخاب محرک به وسيله فراگير (محرک عمل کننده)  از ميان چندين محرکي (محرک اسمي) بود که پژوهشگران به او ارايه مي کرد؛ به عبارت ديگر،  هرگاه چندمحرک به فراگير ارائه مي شد،  ديگر انتخاب پژوهشگر نبود که تعيين  مي کرد فراگير به کدام محرک پاسخ دهد،  بلکه اين انتخاب فراگير بود که پاسخ را تعيين مي کرد.  به همين دليل اين طبقه بندي در مورد محرک ها (محرک اسمي و محرک عمل کننده)  ابداع شد.  اين سئوال که چرا فراگير به طور يکسان به همه ي محرک ها پاسخ نمي دهد و در بين  آن ها دست به انتخاب مي زند و مبنا و ملاک چنين انتخابي چيست؟  و اين انتخاب کجا رخ مي دهد و چه چيز و چه عواملي بر اين انتخاب ها حاکم است؟  و سؤالات بسيار ديگر از ديدگاه  رفتارگرايي پاسخي نداشت (همان منبع). ...

[1]-John. A. Glover

[2] - Royce, R. Ronning

[3] - Roger, H. Bruning

[4]-Refoth&Dofabo

....

مرور ادبيات و سوابق مربوطه

پژوهش هاي گوناگوني درباره ي چگونگي تأثير  استفاده ازراهبرهاي شناختي و فراشناختي انجام گرفته و عموماً نشان  داده اند يادگيرندگاني که از راهبردهاي درست و متناسب با تکايف  يادگيري استفاده  مي کنند در فعاليت هاي يادگيري خود را به پيشرفت بيشتري دست پيدا مي کنند.  گارنر[1] (1990).

پس از بازنگري پژوهش هاي انجام شده درباره ي اثربخشي راهبردهاي شناختي  و فراشناختي گفته است «پژوهش هاي موجود به روشني نشان مي دهند که رفتار راهبردي يا استراتژيکي يادگيري را افزايش مي دهد.  هم چنين روشن شده است که يادگيرندگان ماهرمي دانند که چه زماني بايد استراتژيکي عمل کنند» (سيف، 1390).

در ادامه اسلاوين[2] نيز چنين اظهارنظر مي کند که پژوهش درباره ي راهبردهاي مطالعه ي نتيجه بخش،  در بهترين حالت گيج کننده مي باشد و معلوم شده است که معدودي از روش هاي مطالعه هميشه نتيجه بخش بوده و تعدادي از آن ها اصلاً  نتيجه بخش نيستند (اسلاوين، ترجمه سيد محمدي، 1389).

پژوهش هاي انجام شده در ايران

1. عباباف (1376)، در پژوهش خود تحت عنوان «مقايسه راهبردهاي يادگيري دانش آموزان قوي و ضعيف دوره دبيرستان مناطق 2و4 و 11 تهران»  نشان داد که يادگيرندگان  موفق از مهارت هاي شناختي و فراشناختي حداکثر استفاده را مي برند، اين پژوهش با 64 درصد دانش آموز قوي و ضعيف دختر و پسر دبيرستاني انجام گرفت و دانش آموزان قوي و ضعيف بر اساس معدل درسي از هم متمايز شدند. نتايج اين پژوهش بدين صورت به دست آمد؛ دانش آموزان قوي بيشتر از دانش آموزان ضعيف از راهبردهاي مطالعه شناختي سازماندهي، بسط و گسترش،  تکرار و تمرين استفاده مي کنند، همچنين دانش آموزان  قوي بيشتر از دانش آموزان ضعيف از راهبردهاي فراشناختي به ويژه راهبردهاي فراشناختي واپايش و نظارت بر درک سود مي برند. ...

[1]-Garner

[2]-Slavin

...